زندگی هایی که رنگ خدا گرفتند

من نمی تونم به خاطره ای اشاره کنم. هشت بهشت مثل یه بستنی قیفی می مونه. شاید شیرینیش به خاطر تلخی های زندگی تا همیشه نمونه اما موقع لیس زدن به این بستنی من آرامش میگیرم. بعد نگاه میکنی میبینی به طور مرتب در ماه بستنی پیدا شده لیسش بزنی و شاد بشی (بستنی نشاط آوره آخه ) از لحاظ علمی .... اساس موافقم که اگه همه چیز بخواد هی ادامه پیدا کنه تکراری میشه و فراموشش می کنیم. من اینو قبول دارم که حتما به سختی ها نیازه که مزه شیرین بستنی دلپذیر بشه (کارشناس ارشد از تهران)